къэутыхьын

(къеутыхь) перех. гл. 1. заследить, затоптать что-л.

/ Лъэужь, лъагъуэ къанэу зыгуэр къызэхэкIухьын.

Унэ лъэгур къэутыхьын.

2. просторечие исходить, обойти что-л. (напр. весь город)

/ КъызэхэкIухьын, къызэхэджэдыхьын (щIыпIэ гуэр).

Къуажэр къэутыхьын. Мэзыр къэутыхьын.